Psaume (NV) 90
90 1 Precatio. Moysis viri Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem.
2 Priusquam montes nascerentur, aut gigneretur terra et orbis, a saeculo et usque in saeculum tu es Deus.
3 Reducis hominem in pulverem; et dixisti: " Revertimini, filii hominum ".
4 Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna, quae praeteriit, et custodia in nocte.
5 Auferes eos, somnium erunt:
6 mane sicut herba succrescens, mane floret et crescit, vespere decidit et arescit.
7 Quia defecimus in ira tua et in furore tuo turbati sumus.
8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo, occulta nostra in illuminatione vultus tui.
9 Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua, consumpsimus ut suspirium annos nostros.
10 Dies annorum nostrorum sunt septuaginta anni aut in valentibus octoginta anni, et maior pars eorum labor et dolor, quoniam cito transeunt, et avolamus.
11 Quis novit potestatem irae tuae et secundum timorem tuum indignationem tuam?
12 Dinumerare dies nostros sic doce nos, ut inducamus cor ad sapientiam.
13 Convertere, Domine, usquequo? Et deprecabilis esto super servos tuos.
14 Reple nos mane misericordia tua, et exsultabimus et delectabimur omnibus diebus nostris.
15 Laetifica nos pro diebus, quibus nos humiliasti, pro annis, quibus vidimus mala.
16 Appareat servis tuis opus tuum, et decor tuus filiis eorum.
17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum confirma super nos et opus manuum nostrarum confirma.
91 1 Qui habitat in protectione Altissimi, sub umbra Omnipotentis commorabitur.
2 Dicet Domino: " Refugium meum et fortitudo mea, Deus meus, sperabo in eum ".
3 Quoniam ipse liberabit te de laqueo venantium et a verbo maligno.
4 Alis suis obumbrabit tibi, et sub pennas eius confugies; scutum et lorica veritas eius.
5 Non timebis a timore nocturno, a sagitta volante in die,
6 a peste perambulante in tenebris, ab exterminio vastante in meridie.
7 Cadent a latere tuo mille et decem milia a dextris tuis; ad te autem non appropinquabit.
8 Verumtamen oculis tuis considerabis et retributionem peccatorum videbis.
9 Quoniam tu es, Domine, refugium meum. Altissimum posuisti habitaculum tuum.
10 Non accedet ad te malum, et flagellum non appropinquabit tabernaculo tuo,
11 quoniam angelis suis mandabit de te, ut custodiant te in omnibus viis tuis.
12 In manibus portabunt te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.
13 Super aspidem et basiliscum ambulabis et conculcabis leonem et draconem.
14 Quoniam mihi adhaesit, liberabo eum; suscipiam eum, quoniam cognovit nomen meum.
15 Clamabit ad me, et ego exaudiam eum; cum ipso sum in tribulatione; eripiam eum et glorificabo eum.
16 Longitudine dierum replebo eum et ostendam illi salutare meum.
92 1 PSALMUS. Canticum. Pro die Sabbati.
2 Bonum est confiteri Domino et psallere nomini tuo, Altissime,
3 annuntiare mane misericordiam tuam et veritatem tuam per noctem
4 in decachordo et psalterio, cum cantico in cithara.
5 Quia delectasti me, Domine, in factura tua, et in operibus manuum tuarum exsultabo.
6 Quam magnificata sunt opera tua, Domine: nimis profundae factae sunt cogitationes tuae.
7 Vir insipiens non cognoscet, et stultus non intelleget haec.
8 Cum germinaverint peccatores sicut fenum, et floruerint omnes, qui operantur iniquitatem, hoc tamen erit ad interitum in saeculum saeculi;
9 tu autem altissimus in aeternum, Domine.
10 Quoniam ecce inimici tui, Domine, quoniam ecce inimici tui peribunt, et dispergentur omnes, qui operantur iniquitatem.
11 Exaltabis sicut unicornis cornu meum, perfusus sum oleo uberi.
12 Et despiciet oculus meus inimicos meos, et in insurgentibus in me malignantibus audiet auris mea. -
13 Iustus ut palma florebit, sicut cedrus Libani succrescet.
14 Plantati in domo Domini, in atriis Dei nostri florebunt.
15 Adhuc fructus dabunt in senecta, uberes et bene virentes erunt,
16 ut annuntient quoniam rectus Dominus, refugium meum, et non est iniquitas in eo.
93 1 Dominus regnavit! Decorem indutus est; indutus est Dominus, fortitudine praecinxit se. Etenim firmavit orbem terrae, qui non commovebitur.
2 Firmata sedes tua ex tunc, a saeculo tu es.
3 Elevaverunt flumina, Domine. elevaverunt flumina vocem suam, elevaverunt flumina fragorem suum.
4 Super voces aquarum multarum, super potentes elationes maris, potens in altis Dominus.
5 Testimonia tua credibilia facta sunt nimis; domum tuam decet sanctitudo Domine, in longitudinem dierum.
94 1 Deus ultionum, Domine, Deus ultionum, effulge.
2 Exaltare, qui iudicas terram, redde retributionem superbis.
3 Usquequo peccatores, Domine, usquequo peccatores exsultabunt?
4 Effabuntur et loquentur proterva, gloriabuntur omnes, qui operantur iniquitatem. -
5 Populum tuum, Domine, humiliant et hereditatem tuam vexant.
6 Viduam et advenam interficiunt et pupillos occidunt.
7 Et dixerunt: " Non videbit Dominus, nec intelleget Deus Iacob ".
8 Intellegite, insipientes in populo; et stulti, quando sapietis?
9 Qui plantavit aurem, non audiet, aut qui finxit oculum, non respiciet?
10 Qui corripit gentes, non arguet, qui docet hominem scientiam?
11 Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanae sunt.
12 Beatus homo, quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum,
13 ut mitiges ei a diebus malis, donec fodiatur peccatori fovea.
14 Quia non repellet Dominus plebem suam et hereditatem suam non derelinquet.
15 Quia ad iustitiam revertetur iudicium, et sequentur illam omnes, qui recto sunt corde.
16 Quis consurget mihi adversus malignantes, aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
17 Nisi quia Dominus adiuvit me, paulo minus habitasset in loco silentii anima mea.
18 Si dicebam: " Motus est pes meus ", misericordia tua, Domine, sustentabat me.
19 In multitudine sollicitudinum mearum in corde meo, consolationes tuae laetificaverunt animam meam.
20 Numquid sociabitur tibi sedes iniquitatis, quae fingit molestiam contra praeceptum?
21 Irruunt in animam iusti et sanguinem innocentem condemnant.
22 Et factus est mihi Dominus in praesidium, et Deus meus in rupem refugii mei;
23 et reddet illis iniquitatem ipsorum et in malitia eorum disperdet eos, 24 disperdet illos Dominus Deus noster.
95 1 Venite, exsultemus Domino; iubilemus Deo salutari nostro.
2 Praeoccupemus faciem eius in confessione et in psalmis iubilemus ei.
3 Quoniam Deus magnus Dominus, et rex magnus super omnes deos.
4 Quia in manu eius sunt profunda terrae, et altitudines montium ipsius sunt.
5 Quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud, et siccam manus eius formaverunt.
6 Venite, adoremus et procidamus et genua flectamus ante Dominum, qui fecit nos,
7 quia ipse est Deus noster, et nos populus pascuae eius et oves manus eius.
8 Utinam hodie vocem eius audiatis: " Nolite obdurare corda vestra,
9 sicut in Meriba, secundum diem Massa in deserto, ubi tentaverunt me patres vestri: probaverunt me, etsi viderunt opera mea.
10 Quadraginta annis taeduit me generationis illius et dixi: Populus errantium corde sunt isti.
11 Et ipsi non cognoverunt vias meas; ideo iuravi in ira mea: Non introibunt in requiem meam ".
96 1 Cantate Domino canticum novum, cantate Domino, omnis terra.
2 Cantate Domino, benedicite nomini eius, annuntiate de die in diem salutare eius.
3 Annuntiate inter gentes gloriam eius, in omnibus populis mirabilia eius.
4 Quoniam magnus Dominus et laudabilis nimis, terribilis est super omnes deos.
5 Quoniam omnes dii gentium inania, Dominus autem caelos fecit.
6 Magnificentia et pulchritudo in conspectu eius, potentia et decor in sanctuario eius.
7 Afferte Domino, familiae populorum, afferte Domino gloriam et potentiam,
8 afferte Domino gloriam nominis eius. Tollite hostias et introite in atria eius,
9 adorate Dominum in splendore sancto. Contremiscite a facie eius, universa terra;
10 dicite in gentibus: " Dominus regnavit! ". Etenim correxit orbem terrae, qui non commovebitur; iudicabit populos in aequitate.
11 Laetentur caeli, et exsultet terra, sonet mare et plenitudo eius;
12 gaudebunt campi et omnia, quae in eis sunt. Tunc exsultabunt omnia ligna silvarum
13 a facie Domini, quia venit, quoniam venit iudicare terram. Iudicabit orbem terrae in iustitia et populos in veritate sua.
97 1 Dominus regnavit! Exsultet terra, laetentur insulae multae.
2 Nubes et caligo in circuitu eius, iustitia et iudicium firmamentum sedis eius.
3 Ignis ante ipsum praecedet et inflammabit in circuitu inimicos eius.
4 Illustrarunt fulgura eius orbem terrae: vidit et contremuit terra.
5 Montes sicut cera fluxerunt a facie Domini, a facie Domini omnis terra.
6 Annuntiaverunt caeli iustitiam eius, et viderunt omnes populi gloriam eius.
7 Confundantur omnes, qui adorant sculptilia, et qui gloriantur in simulacris suis. Adorate eum, omnes angeli eius.
8 Audivit et laetata est Sion, et exsultaverunt filiae Iudae propter iudicia tua, Domine.
9 Quoniam tu Dominus, Altissimus super omnem terram, nimis exaltatus es super omnes deos.
10 Qui diligitis Dominum, odite malum; custodit ipse animas sanctorum suorum, de manu peccatoris liberabit eos.
11 Lux orta est iusto, et rectis corde laetitia.
12 Laetamini, iusti, in Domino et confitemini memoriae sanctitatis eius.
98 1 PSALMUS. Cantate Domino canticum novum, quia mirabilia fecit. Salvavit sibi dextera eius, et brachium sanctum eius.
2 Notum fecit Dominus salutare suum, in conspectu gentium revelavit iustitiam suam.
3 Recordatus est misericordiae suae et veritatis suae domui Israel. Viderunt omnes termini terrae salutare Dei nostri.
4 Iubilate Deo, omnis terra; erumpite, exsultate et psallite.
5 Psallite Domino in cithara, in cithara et voce psalmi;
6 in tubis ductilibus et voce tubae corneae, iubilate in conspectu regis Domini.
7 Sonet mare et plenitudo eius, orbis terrarum et qui habitant in eo.
8 Flumina plaudent manu, simul montes exsultabunt
9 a conspectu Domini, quoniam venit iudicare terram. Iudicabit orbem terrarum in iustitia et populos in aequitate.
99 1 Dominus regnavit! Commoveantur populi sedet super cherubim, moveatur terra.
2 Dominus in Sion magnus et excelsus super omnes populos.
3 Confiteantur nomini tuo magno et terribili, quoniam sanctum est.
4 Rex potens iudicium diligit: tu statuisti, quae recta sunt, iudicium et iustitiam in Iacob tu fecisti.
5 Exaltate Dominum Deum nostrum et adorate ad scabellum pedum eius, quoniam sanctus est.
6 Moyses et Aaron in sacerdotibus eius, et Samuel inter eos, qui invocant nomen eius. Invocabant Dominum, et ipse exaudiebat eos,
7 in columna nubis loquebatur ad eos. Custodiebant testimonia eius et praeceptum, quod dedit illis.
8 Domine Deus noster, tu exaudiebas eos; Deus, tu propitius fuisti eis, ulciscens autem adinventiones eorum.
9 Exaltate Dominum Deum nostrum et adorate ad montem sanctum eius, quoniam sanctus Dominus Deus noster.
100 1 PSALMUS. Ad gratiarum actionem.
2 Iubilate Domino, omnis terra, servite Domino in laetitia; introite in conspectu eius in exsultatione.
3 Scitote quoniam Dominus ipse est Deus; ipse fecit nos, et ipsius sumus, populus eius et oves pascuae eius.
4 Introite portas eius in confessione, atria eius in hymnis, confitemini illi, benedicite nomini eius.
5 Quoniam suavis est Dominus; in aeternum misericordia eius, et usque in generationem et generationem veritas eius.
101 1 David. PSALMUS. Misericordiam et iudicium cantabo; tibi, Domine, psallam.
2 Intellegam in via immaculata; quando venies ad me? Perambulabo in innocentia cordis mei, in medio domus meae.
3 Non proponam ante oculos meos rem iniustam; facientem praevaricationes odio habebo, non adhaerebit mihi.
4 Cor pravum recedet a me, malignum non cognoscam.
5 Detrahentem secreto proximo suo, hunc cessare faciam; superbum oculo et inflatum corde, hunc non sustinebo.
6 Oculi mei ad fideles terrae, ut sedeant mecum; qui ambulat in via immaculata, hic mihi ministrabit.
7 Non habitabit in medio domus meae, qui facit superbiam; qui loquitur iniqua, non stabit in conspectu oculorum meorum.
8 In matutino cessare faciam omnes peccatores terrae, ut disperdam de civitate Domini omnes operantes iniquitatem.
102 1 Preces afflicti, qui defessus angorem suum ante Dominum profundit.
2 Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
3 Non abscondas faciem tuam a me; in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
5 Percussum est ut fenum et aruit cor meum, etenim oblitus sum comedere panem meum.
6 A voce gemitus mei adhaesit os meum carni meae.
7 Similis factus sum pellicano solitudinis, factus sum sicut nycticorax in ruinis.
8 Vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, exardescentes in me per me iurabant.
10 Quia cinerem tamquam panem manducabam et potum meum cum fletu miscebam,
11 a facie irae et increpationis tuae, quia elevans allisisti me.
12 Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fenum arui.
13 Tu autem, Domine, in aeternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
14 Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi eius, quia venit tempus,
15 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius, et pulveris eius miserentur.
16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terrae gloriam tuam,
17 quia aedificavit Dominus Sion et apparuit in gloria sua.
18 Respexit in orationem inopum et non sprevit precem eorum.
19 Scribantur haec pro generatione altera, et populus, qui creabitur, laudabit Dominum.
20 Quia prospexit de excelso sanctuario suo, Dominus de caelo in terram aspexit,
21 ut audiret gemitus compeditorum, ut solveret filios mortis;
22 ut annuntient in Sion nomen Domini et laudem eius in Ierusalem,
23 cum congregati fuerint populi in unum et regna, ut serviant Domino.
24 Humiliavit in via virtutem meam, abbreviavit dies meos. Dicam: " Deus meus,
25 ne auferas me in dimidio dierum meorum; in generationem et generationem sunt anni tui.
26 Initio terram fundasti; et opera manuum tuarum sunt caeli.
27 Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent, et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur.
28 Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
29 Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in conspectu tuo firmabitur ".
103 1 David. Benedic, anima mea, Domino, et omnia, quae intra me sunt, nomini sancto eius.
2 Benedic, anima mea, Domino et noli oblivisci omnes retributiones eius.
3 Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis, qui sanat omnes infirmitates tuas;
4 qui redimit de interitu vitam tuam, qui coronat te in misericordia et miserationibus;
5 qui replet in bonis aetatem tuam: renovabitur ut aquilae iuventus tua.
6 Faciens iustitias Dominus et iudicium omnibus iniuriam patientibus.
7 Notas fecit vias suas Moysi, filiis Israel adinventiones suas. -
8 Miserator et misericors Dominus, longanimis et multae misericordiae.
9 Non in perpetuum contendet neque in aeternum irascetur.
10 Non secundum peccata nostra fecit nobis neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
11 Quoniam, quantum exaltatur caelum a terra, praevaluit misericordia eius super timentes eum;
12 quantum distat ortus ab occidente, longe fecit a nobis iniquitates nostras.
13 Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se.
14 Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum, recordatus est quoniam pulvis sumus.
15 Homo: sicut fenum dies eius, tamquam flos agri sic efflorebit.
16 Spirat ventus in illum, et non subsistet, et non cognoscet eum amplius locus eius.
17 Misericordia autem Domini ab aeterno et usque in aeternum super timentes eum; et iustitia illius in filios filiorum,
18 in eos, qui servant testamentum eius et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea.
19 Dominus in caelo paravit sedem suam, et regnum ipsius omnibus dominabitur.
20 Benedicite Domino, omnes angeli eius, potentes virtute, facientes verbum illius in audiendo vocem sermonum eius.
21 Benedicite Domino, omnes virtutes eius, ministri eius, qui facitis voluntatem eius.
22 Benedicite Domino, omnia opera eius, in omni loco dominationis eius. Benedic, anima mea, Domino.
104 1 Benedic, anima mea, Domino. Domine Deus meus, magnificatus es vehementer! Maiestatem et decorem induisti,
2 amictus lumine sicut vestimento. Extendens caelum sicut velum,
3 qui exstruis in aquis cenacula tua. Qui ponis nubem ascensum tuum, qui ambulas super pennas ventorum.
4 Qui facis angelos tuos spiritus et ministros tuos ignem urentem.
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam, non inclinabitur in saeculum saeculi.
6 Abyssus sicut vestimentum operuit eam, super montes stabant aquae.
7 Ab increpatione tua fugiunt, a voce tonitrui tui formidant.
8 Ascendunt in montes et descendunt in valles, in locum, quem statuisti eis.
9 Terminum posuisti, quem non transgredientur, neque convertentur operire terram.
10 Qui emittis fontes in torrentes; inter medium montium pertransibunt,
11 potabunt omnes bestias agri, exstinguent onagri sitim suam.
12 Super ea volucres caeli habitabunt, de medio ramorum dabunt voces.
13 Rigas montes de cenaculis tuis, de fructu operum tuorum satias terram.
14 Producis fenum iumentis et herbam servituti hominum, educens panem de terra
15 et vinum, quod laetificat cor hominis; exhilarans faciem in oleo, panis autem cor hominis confirmat.
16 Saturabuntur ligna Domini et cedri Libani, quas plantavit.
17 Illic passeres nidificabunt, erodii domus in vertice earum.
18 Montes excelsi cervis, petrae refugium hyracibus.
19 Fecit lunam ad tempora signanda, sol cognovit occasum suum.
20 Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa reptabunt omnes bestiae silvae,
21 catuli leonum rugientes, ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi.
22 Oritur sol, et congregantur et in cubilibus suis recumbunt.
23 Exit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 Quam multiplicata sunt opera tua, Domine! Omnia in sapientia fecisti, impleta est terra creatura tua.
25 Hoc mare magnum et spatiosum et latum: illic reptilia, quorum non est numerus, animalia pusilla cum magnis;
26 illic naves pertransibunt, Leviathan, quem formasti ad ludendum cum eo.
27 Omnia a te exspectant, ut des illis escam in tempore suo.
28 Dante te illis, colligent, aperiente te manum tuam, implebuntur bonis.
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur; auferes spiritum eorum, et deficient et in pulverem suum revertentur.
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terrae.
31 Sit gloria Domini in saeculum; laetetur Dominus in operibus suis.
32 Qui respicit terram et facit eam tremere, qui tangit montes, et fumigant.
33 Cantabo Domino in vita mea, psallam Deo meo quamdiu sum.
34 Iucundum sit ei eloquium meum, ego vero delectabor in Domino.
35 Deficiant peccatores a terra et iniqui, ita ut non sint. Benedic, anima mea, Domino.
105 1 ALLELUIA. Confitemini Domino et invocate nomen eius, annuntiate inter gentes opera eius.
2 Cantate ei et psallite ei, meditamini in omnibus mirabilibus eius.
3 Laudamini in nomine sancto eius, laetetur cor quaerentium Dominum.
4 Quaerite Dominum et potentiam eius, quaerite faciem eius semper.
5 Mementote mirabilium eius, quae fecit, prodigia eius et iudicia oris eius,
6 semen Abraham, servi eius, filii Iacob, electi eius.
7 Ipse Dominus Deus noster; in universa terra iudicia eius.
8 Memor fuit in saeculum testamenti sui, verbi, quod mandavit in mille generationes,
9 quod disposuit cum Abraham, et iuramenti sui ad Isaac.
10 Et statuit illud Iacob in praeceptum et Israel in testamentum aeternum
11 dicens: " Tibi dabo terram Chanaan funiculum hereditatis vestrae ".
12 Cum essent numero brevi, paucissimi et peregrini in ea,
13 et pertransirent de gente in gentem et de regno ad populum alterum,
14 non permisit hominem nocere eis et corripuit pro eis reges:
15 " Nolite tangere christos meos et in prophetis meis nolite malignari ".
16 Et vocavit famem super terram et omne baculum panis contrivit.
17 Misit ante eos virum, in servum venumdatus est Ioseph.
18 Strinxerunt in compedibus pedes eius, in ferrum intravit collum eius,
19 donec veniret verbum eius, eloquium Domini purgaret eum.
20 Misit rex et solvit eum, princeps populorum, et dimisit eum;
21 constituit eum dominum domus suae et principem omnis possessionis suae,
22 ut erudiret principes eius sicut semetipsum et senes eius prudentiam doceret.
23 Et intravit Israel in Aegyptum, et Iacob peregrinus fuit in terra Cham.
24 Et auxit populum suum vehementer et confortavit eum super inimicos eius.
25 Convertit cor eorum, ut odirent populum eius et dolum facerent in servos eius.
26 Misit Moysen servum suum, Aaron, quem elegit.
27 Posuit in eis verba signorum suorum et prodigiorum in terra Cham.
28 Misit tenebras et obscuravit, et restiterunt sermonibus eius.
29 Convertit aquas eorum in sanguinem et occidit pisces eorum.
30 Edidit terra eorum ranas in penetralibus regum ipsorum.
31 Dixit, et venit coenomyia et scinifes in omnibus finibus eorum.
32 Posuit pluvias eorum grandinem, ignem comburentem in terra ipsorum.
33 Et percussit vineas eorum et ficulneas eorum et contrivit lignum finium eorum.
34 Dixit, et venit locusta et bruchus, cuius non erat numerus,
35 et comedit omne fenum in terra eorum et comedit fructum terrae eorum.
36 Et percussit omne primogenitum in terra eorum, primitias omnis roboris eorum.
37 Et eduxit eos cum argento et auro; et non erat in tribubus eorum infirmus.
38 Laetata est Aegyptus in profectione eorum, quia incubuit timor eorum super eos.
39 Expandit nubem in protectionem et ignem, ut luceret eis per noctem.
40 Petierunt, et venit coturnix, et pane caeli saturavit eos.
41 Dirupit petram, et fluxerunt aquae, abierunt in sicco flumina.
42 Quoniam memor fuit verbi sancti sui ad Abraham puerum suum.
43 Et eduxit populum suum in exsultatione, electos suos in laetitia.
44 Et dedit illis regiones gentium, et labores populorum possederunt,
45 ut custodiant iustificationes eius et leges eius servent. ALLELUIA.
106 1 ALLELUIA. Confitemini Domino, quoniam bonus, quoniam in saeculum misericordia eius.
2 Quis loquetur potentias Domini, auditas faciet omnes laudes eius?
3 Beati, qui custodiunt iudicium et faciunt iustitiam in omni tempore.
4 Memento nostri, Domine, in beneplacito populi tui, visita nos in salutari tuo,
5 ut videamus bona electorum tuorum, ut laetemur in laetitia gentis tuae, ut gloriemur cum hereditate tua.
6 Peccavimus cum patribus nostris, iniuste egimus, iniquitatem fecimus.
7 Patres nostri in Aegypto non intellexerunt mirabilia tua, non fuerunt memores multitudinis misericordiarum tuarum et irritaverunt ascendentes in mare, mare Rubrum.
8 Et salvavit eos propter nomen suum, ut notam faceret potentiam suam. -
9 Et increpuit mare Rubrum, et exsiccatum est, et deduxit eos in abyssis sicut in deserto.
10 Et salvavit eos de manu odientis et redemit eos de manu inimici.
11 Et operuit aqua tribulantes eos: unus ex eis non remansit.
12 Et crediderunt verbis eius et cantaverunt laudem eius.
13 Cito obliti sunt operum eius et non sustinuerunt consilium eius;
14 et concupierunt concupiscentiam in deserto et tentaverunt Deum in inaquoso.
15 Et dedit eis petitionem ipsorum et misit saturitatem in animas eorum.
16 Et zelati sunt Moysen in castris, Aaron sanctum Domini.
17 Aperta est terra et deglutivit Dathan et operuit super congregationem Abiram.
18 Et exarsit ignis in synagoga eorum, flamma combussit peccatores.
19 Et fecerunt vitulum in Horeb et adoraverunt sculptile;
20 et mutaverunt gloriam suam in similitudinem tauri comedentis fenum.
21 Obliti sunt Deum, qui salvavit eos, qui fecit magnalia in Aegypto,
22 mirabilia in terra Cham, terribilia in mari Rubro.
23 Et dixit quia disperderet eos, nisi affuisset Moyses electus eius: stetit in confractione in conspectu eius, ut averteret iram eius, ne destrueret eos.
24 Et pro nihilo habuerunt terram desiderabilem, non crediderunt verbo eius.
25 Et murmuraverunt in tabernaculis suis, non exaudierunt vocem Domini.
26 Et elevavit manum suam super eos, ut prosterneret eos in deserto
27 et ut deiceret semen eorum in nationibus et dispergeret eos in regionibus.
28 Et adhaeserunt Baalphegor et comederunt sacrificia mortuorum;
29 et irritaverunt eum in adinventionibus suis, et irrupit in eos ruina.
30 Et stetit Phinees et fecit iudicium, et cessavit quassatio,
31 et reputatum est ei in iustitiam in generationem et generationem usque in sempiternum.
32 Et irritaverunt eum ad aquas Meriba, et vexatus est Moyses propter eos,
33 quia exacerbaverunt spiritum eius, et temere locutus est in labiis suis.
34 Non disperdiderunt gentes, quas dixit Dominus illis.
35 Et commixti sunt inter gentes et didicerunt opera eorum.
36 Et servierunt sculptilibus eorum, et factum est illis in scandalum.
37 Et immolaverunt filios suos et filias suas daemoniis.
38 Et effuderunt sanguinem innocentem, sanguinem filiorum suorum et filiarum suarum, quas sacrificaverunt sculptilibus Chanaan. Et infecta est terra in sanguinibus,
39 et contaminati sunt in operibus suis et fornicati sunt in adinventionibus suis.
40 Et exarsit ira Dominus in populum suum et abominatus est hereditatem suam
41 et tradidit eos in manus gentium, et dominati sunt eorum, qui oderunt eos.
42 Et tribulaverunt eos inimici eorum, et humiliati sunt sub manibus eorum.
43 Saepe liberavit eos; ipsi autem exacerbaverunt eum in consilio suo et corruerunt in iniquitatibus suis.
44 Et vidit tribulationem eorum, cum audivit clamorem eorum. -
45 Et memor fuit testamenti sui et paenituit eum secundum multitudinem misericordiae suae.
46 Et dedit eos in miserationes in conspectu omnium, qui captivos duxerant eos.
47 Salvos nos fac, Domine Deus noster, et congrega nos de nationibus, ut confiteamur nomini sancto tuo et gloriemur in laude tua.
48 Benedictus Dominus, Deus Israel, a saeculo et usque in saeculum. Et dicet omnis populus: " Fiat, fiat ".
107 1 ALLELUIA. Confitemini Domino, quoniam bonus, quoniam in saeculum misericordia eius.
2 Dicant, qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu adversarii
3 et de regionibus congregavit eos, a solis ortu et occasu, ab aquilone et mari.
4 Erraverunt in solitudine, in inaquoso, viam civitatis habitationis non invenerunt.
5 Esurientes et sitientes, anima eorum in ipsis defecit.
6 Et clamaverunt ad Dominum, cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eripuit eos.
7 Et deduxit eos in viam rectam, ut irent in civitatem habitationis.
8 Confiteantur Domino propter misericordiam eius et mirabilia eius in filios hominum,
9 quia satiavit animam sitientem et animam esurientem replevit bonis.
10 Sedentes in tenebris et umbra mortis, vincti in mendicitate et ferro,
11 quia exacerbaverunt eloquia Dei et consilium Altissimi spreverunt.
12 Et humiliavit in laboribus cor eorum, infirmati sunt, nec fuit qui adiuvaret.
13 Et clamaverunt ad Dominum, cum tribularentur, et de necessitatibus eorum liberavit eos.
14 Et eduxit eos de tenebris et umbra mortis et vincula eorum dirupit.
15 Confiteantur Domino propter misericordiam eius et mirabilia eius in filios hominum,
16 quia contrivit portas aereas et vectes ferreos confregit.
17 Stulti facti sunt in via iniquitatis suae et propter iniustitias suas afflicti sunt;
18 omnem escam abominata est anima eorum, et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
19 Et clamaverunt ad Dominum, cum tribularentur, et de necessitatibus eorum liberavit eos.
20 Misit verbum suum et sanavit eos et eripuit eos de interitionibus eorum.
21 Confiteantur Domino propter misericordiam eius et mirabilia eius in filios hominum;
22 et sacrificent sacrificium laudis et annuntient opera eius in exsultatione.
23 Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis,
24 ipsi viderunt opera Domini et mirabilia eius in profundo.
25 Dixit et excitavit spiritum procellae, et exaltati sunt fluctus eius.
26 Ascendunt usque ad caelos et descendunt usque ad abyssos; anima eorum in malis tabescebat.
27 Turbati sunt et moti sunt sicut ebrius, et omnis sapientia eorum devorata est.
28 Et clamaverunt ad Dominum, cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eduxit eos.
29 Et statuit procellam eius in auram, et tacuerunt fluctus eius.
30 Et laetati sunt, quia siluerunt, et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
31 Confiteantur Domino propter misericordiam eius et mirabilia eius in filios hominum;
32 et exaltent eum in ecclesia plebis et in conventu seniorum laudent eum.
33 Posuit flumina in desertum et exitus aquarum in sitim,
34 terram fructiferam in salsuginem a malitia inhabitantium in ea.
35 Posuit desertum in stagna aquarum et terram sine aqua in exitus aquarum.
36 Et collocavit illic esurientes, et constituerunt civitatem habitationis.
37 Et seminaverunt agros et plantaverunt vineas, et fecerunt fructum in proventum suum.
38 Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis, et iumenta eorum non minoravit.
39 Et pauci facti sunt et vexati sunt a tribulatione malorum et dolore.
40 Effudit contemptionem super principes et errare fecit eos in deserto invio.
41 Et suscepit pauperem de inopia et posuit sicut oves familias.
42 Videbunt recti et laetabuntur, et omnis iniquitas oppilabit os suum.
43 Quis sapiens, et custodiet haec et intelleget misericordias Domini?.
108 1 Canticum. PSALMUS. David.
2 Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum, cantabo et psallam. Euge, gloria mea!
3 Exsurge, psalterium et cithara, excitabo auroram.
4 Confitebor tibi in populis, Domine, et psallam tibi in nationibus,
5 quia magna est usque ad caelos misericordia tua, et usque ad nubes veritas tua.
6 Exaltare super caelos, Deus, et super omnem terram gloria tua.
7 Ut liberentur dilecti tui, salvum fac dextera tua et exaudi me.
8 Deus locutus est in sancto suo: " Exsultabo et dividam Sichimam et convallem Succoth dimetiar;
9 meus est Galaad, et meus est Manasses, et Ephraim fortitudo capitis mei, Iuda sceptrum meum.
10 Moab lebes lavacri mei; super Idumaeam extendam calceamentum meum, super Philistaeam vociferabor ".
11 Quis deducet me in civitatem munitam? Quis deducet me usque in Idumaeam?.
12 Nonne, Deus, qui reppulisti nos? Et non exibis, Deus, in virtutibus nostris?
13 Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.
14 In Deo faciemus virtutem, et ipse conculcabit inimicos nostros.
109 1 Magistro chori. David. PSALMUS. Deus laudis meae, ne tacueris,
2 quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est. Locuti sunt adversum me lingua dolosa
3 et sermonibus odii circumdederunt me et expugnaverunt me gratis.
4 Pro dilectione mea adversabantur mihi; ego autem orabam.
5 Et posuerunt adversum me mala pro bonis et odium pro dilectione mea.
6 Constitue super eum peccatorem, et adversarius stet a dextris eius.
7 Cum iudicatur, exeat condemnatus, et oratio eius fiat in peccatum.
8 Fiant dies eius pauci, et ministerium eius accipiat alter.
9 Fiant filii eius orphani, et uxor eius vidua.
10 Instabiles vagentur filii eius et mendicent et eiciantur de ruinis suis. -
11 Scrutetur fenerator omnem substantiam eius, et diripiant alieni labores eius.
12 Non sit qui praebeat illi misericordiam, nec sit qui misereatur pupillis eius.
13 Fiant nati eius in interitum, in generatione una deleatur nomen eorum.
14 In memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini, et peccatum matris eius non deleatur.
15 Fiant contra Dominum semper, et disperdat de terra memoriam eorum.
16 Pro eo quod non est recordatus facere misericordiam et persecutus est hominem inopem et mendicum et compunctum corde, ut mortificaret.
17 Et dilexit maledictionem: et veniat ei; et noluit benedictionem: et elongetur ab eo.
18 Et induit maledictionem sicut vestimentum: et intret sicut aqua in interiora eius, et sicut oleum in ossa eius.
19 Fiat ei sicut indumentum, quo operitur, et sicut zona, qua semper praecingitur.
20 Haec retributio eorum, qui adversantur mihi apud Dominum, et qui loquuntur mala adversus animam meam.
21 Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum, quia suavis est misericordia tua; libera me,
22 quia egenus et pauper ego sum, et cor meum vulneratum est intra me.
23 Sicut umbra, cum declinat, pertransii, excussus sum sicut locustae.
24 Genua mea infirmata sunt ieiunio, et caro mea contabuit absque oleo.
25 Et ego factus sum opprobrium illis: viderunt me et moverunt capita sua.
26 Adiuva me, Domine Deus meus, salvum me fac secundum misericordiam tuam.
27 Et sciant quia manus tua haec: tu, Domine, hoc fecisti.
28 Maledicant illi, et tu benedicas; qui insurgunt in me, confundantur, servus autem tuus laetabitur.
29 Induantur, qui detrahunt mihi, pudore et operiantur sicut diploide confusione sua.
30 Confitebor Domino nimis in ore meo et in medio multorum laudabo eum,
31 quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a iudicantibus animam eius.
Psaume (NV) 90